Border Trade

Border Trade

Border Trade   การค้าชายแดน

COUNTER TRADE  การค้าต่างตอบแทน   

            การที่ประเทศหนึ่งตกลงซื้อสินค้าจากอีกประเทศหนึ่ง เป็นการตอบแทนที่ประเทศนั้นซื้อสินค้าหรือบริการของตน

Drawback  ข้อเสียเปรียบ

                คืนเงินจากการปฏิบัติหน้าที่โดยเฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวกับผลิตภัณฑ์ที่นำเข้ามาหรือส่งออกที่ใช้ในการผลิตสินค้าเพื่อการส่งออก

Foreign market value (FMV)  มูลค่าตลาดต่างประเทศ

            ราคาเป็นของสินค้าหรือบริการที่ทั้งผู้ซื้อและผู้ขายตกลงทำธุรกิจ

Consumer durables   คงทนผู้บริโภค

                ในเศรษฐศาสตร์มีความทนทานดีหรือยากดีเป็นดีที่ไม่ได้สวมใส่ได้อย่างรวดเร็วออกหรือมากขึ้นโดยเฉพาะอย่างใดอย่างหนึ่งที่ทำให้สาธารณูปโภคในช่วงเวลาแทนที่จะสมบูรณ์บริโภคในการใช้งาน

Black market  ตลาดมืด

            การค้าสินค้าและบริการที่ผิดกฎหมายในตัวเองและ / หรือกระจายผ่านทางช่องทางที่ผิดกฎหมายเช่นการขายของสินค้าที่ถูกขโมยยาเสพติดบางอย่างหรือปืนที่ไม่ได้จดทะเบียน

Gray market goods  สินค้าตลาดสีเทา

            การค้าของสินค้าผ่านช่องทางการจัดจำหน่ายซึ่งในขณะที่กฎหมายเป็นทางการได้รับอนุญาตหรือไม่ได้ตั้งใจโดยผู้ผลิตเดิม ระยะที่เศรษฐกิจสีเทาแต่หมายถึงคนงานการจ่ายเงินใต้โต๊ะโดยไม่ต้องจ่ายภาษีรายได้หรือส่วนร่วมในการบริการสาธารณะเช่นประกันสังคมและ Medicare มันเป็นบางครั้งเรียกว่าเป็นเศรษฐกิจใต้ดินหรือ"เศรษฐกิจซ่อน."

Re-export  การขายออกใหม่

            เป็นสินค้าที่ต้องนำเข้ามาแล้วและไม่ได้ผ่านกระบวนการผลิตหรือการเปลี่ยนแปลงรูปร่างหรือลักษณะใดเพิ่มเติม หรือของที่นำเข้ามาเพื่อเป็นของใช้สิ้นเปลืองสำหรบยานพาหนะที่เดินทางไปต่างประเทศ เช่นน้ำมัน หรือภาชนะที่พ่วงมากับสินค้านำเข้าและต้องส่งกลับประเทศที่ส่งออกมา

โดยปกติ แล้วสินค้านำเข้ามาในประเทศจะถูกจัดเก็บภาษี แต่ถ้าเป็นสินค้าประเภท Re-Export ซึ่งถือว่าเป็นสินค้านำเข้าเช่นกันแต่มีเงื่อนไขแตกต่างกันคือ ถูกส่งออกอีกครั้งนั้น จะมีวิธีการเก็บภาษีอากรแตกต่างกันไป ก่อนอื่นขอกล่าวถึง รูปแบบการเข้ามาของสินค้า Re-Export ว่ามีอยู่ 2แบบ ดังนี้

                1.แบบในอารักขาของกรมศุลกากร คือ สินค้านำเข้ามาแล้วยังอยู่ในการดูแลของกรมศุลกากร และเมื่อสินค้าหรือของนั้นเข้ามา ผู้นำเข้าพร้อมทำเรื่องแจ้งนำเข้า และส่งออกในเวลาเดียวกัน สินค้า Re-Export แบบนี้จะต้องชำระภาษีอากรไม่เกินราคา 1 ใน 10 โดยคำนวณตามใบขนสินค้าขาออกแต่ละฉบับ (Invoice)แต่ไม่เกิน 1,000 บาท

                2.แบบนอกอารักขาของกรมศุลกากร คือ เมื่อสินค้าเข้ามาใน

ประเทศก็ชำระภาษีอากรนำเข้าตามปกติแล้ว ต่อมาส่งของนั้นทั้งหมดหรือบางส่วนไปต่างประเทศ และสามารถมายื่นเรื่องขอคืนภาษีอากรนำเข้าตามอัตราส่วนสินค้านำเข้าที่ส่งออกต่อไป

                การทำ Re-Export สำหรับในกรณีที่ 2 นี้ ต้องอยู่ในข้อบังคับด้วยว่าส่งออกสินค้าหรือวัสดุนั้นไปภายในหนึ่งปีนับแต่วันนำเข้าและต้องขอคืนอากรภายในหกเดือนนับแต่วันที่ส่งของนั้นออกไป ตามมาตรา 19 สำหรับสินค้า Re-Export ตามพระราชบัญญัติศุลกากร

Agribusiness  ธุรกิจการเกษตร

            กระบวนการทางธุรกิจที่เกี่ยวข้องกับสาขาเกษตรและสาขาอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้อง  ซึ่งครอบคลุมถึงการผลิตพืช  การเลี้ยงสัตว์  การเพาะเลี้ยงสัตว์และจับสัตว์น้ำ รวมทั้งการผลิตปัจจัยการผลิตธุรกิจการรวบรวมสินค้าจากเกษตรกร  การแปรรูป การขายปลีก  การขายส่ง  การเก็บรักษา  การขนส่งสินค้าไปสู่ผู้บริโภค และผู้ใช้ภายในประเทศและต่างประเทศ  และรวมถึงสินเชื่อ

Delivered at frontier  ส่งที่ชายแดน

            คำที่ใช้ในการค้าระหว่างประเทศเช่นการส่งมอบที่ชายแดนเค้าร่างที่ความเสี่ยงและค่าใช้จ่ายในการขนส่งของสินค้าที่อยู่ภายใต้การทำธุรกรรมระหว่างประเทศ ความหลากหลายของเงื่อนไขที่มีอยู่สำหรับวิธีการต่างๆของการขนส่ง ส่งที่ชายแดนมักใช้เมื่อใช้การขนส่งภาคพื้นดินเช่นรถบรรทุกหรือรถไฟเพื่อจัดหาสินค้ามันเป็นสิ่งสำคัญที่ต้องตระหนักว่าเพราะนี้เป็นคำทางกฎหมายหมายที่แท้จริงของมันคือความซับซ้อนมากขึ้นและแตกต่างกันไปตามประเทศ มันจะแนะนำให้คุณติดต่อทนายความการค้าระหว่างประเทศก่อนที่จะใช้ระยะเวลาการค้าใด ๆ

Import quota  โควตานำเข้า

            โควต้า นำเข้าเป็นประเภทของการกีดกันทางการค้าข้อ จำกัดที่กำหนดขีด จำกัด ทางกายภาพเกี่ยวกับปริมาณของที่ดีที่สามารถนำเข้ามาในประเทศในช่วงเวลาที่ กำหนดโควต้า เช่นเดียวกับข้อ จำกัด ทางการค้าอื่น ๆ จะถูกใช้เพื่อผลประโยชน์ ผู้ผลิตที่ดีในเศรษฐกิจภายในประเทศที่ค่าใช้จ่ายของผู้บริโภคทั้งหมดของดีใน ทางเศรษฐกิจที่โควต้านักวิจารณ์กล่าวมักนำไปสู่​​ความเสียหาย (สินบนที่จะได้รับการจัดสรรโควต้า), การลักลอบขน (circumventing โควต้า) และราคาที่สูงขึ้นสำหรับผู้บริโภคในทางเศรษฐศาสตร์, โควต้ามีความคิดที่จะน้อยกว่าทางเศรษฐกิจที่มีประสิทธิภาพกว่าภาษีซึ่งจะมีการเศรษฐกิจที่มีประสิทธิภาพน้อยกว่าการค้าเสรี .

Embargo  การห้ามส่งสินค้า

            การห้ามไม่ให้ประเทศใดประเทศหนึ่งทำการติดต่อค้าขายโดยการส่งสินค้าไปขายหรือสั่งซื้อสินค้า  โดยถือว่าประเทศนั้นเป็นศัตรูของตน  คำ สั่งห้ามส่งสินค้านี้ส่วนใหญ่จะใช้ในภาวะของสงครามและการกระทำกับประเทศคู่ สงครามและการกระทำกับประเทศคู่สงครามหรือบางครั้งมีคำสั่งในช่วงภาวะปกติไม่ ใช่สงคราม  เป็นภาวะชั่วคราวปกติไม่ใช่สงคราม  เป็นภาวะชั่วคราวของการกีดกันทางการค้าเพื่อหวังผลกดดันทางการเมือง

Foreign direct investment (FDI)  การลงทุนโดยตรงจากต่างประเทศ

            การลงทุนต่างประเทศหมายถึงเงินทุนไหลเข้าสุทธิจากการลงทุนที่จะได้รับความสนใจการจัดการที่ยั่งยืน (ร้อยละ 10 หรือมากกว่าของหุ้นที่มีสิทธิออกเสียง) ในการดำเนินงานขององค์กรในทางเศรษฐกิจอื่น ๆ กว่าที่ของผู้ลงทุนมันเป็น ผลรวมของทุน, การ ลงทุนใหม่ของรายได้ของเงินทุนระยะยาวอื่นและเงินทุนระยะสั้นตามที่แสดงในที่ สมดุลของการชำระเงิน . มันมักจะเกี่ยวข้องกับการมีส่วนร่วมในการจัดการ , ร่วมทุน , การ ถ่ายโอนเทคโนโลยีและความเชี่ยวชาญ . ขาเข้าโดยตรงจากต่างประเทศมีสองประเภทของการลงทุนโดยตรงจะมีการลงทุนและขา ออกการลงทุนโดยตรงจากต่างประเทศส่งผลให้กำไรสุทธิ FDI ที่ ไหลเข้ามา (บวกหรือลบ) และ"สต็อกของการลงทุนโดยตรงจากต่างชาติ"ซึ่งเป็นจำนวนที่สะสมสำหรับช่วงเวลา ที่กำหนด ไม่รวมการลงทุนโดยตรงจากการลงทุนผ่านการซื้อหุ้น FDI เป็นตัวอย่างหนึ่งของการเคลื่อนย้าย

Consumer goods  เครื่องอุปโภคบริโภค

            สินค้าหรือบริการที่ผู้ซื้อซื้อไปเพื่อการอุปโภคบริโภคเองในครอบครัว  เพื่อตอบสนองความต้องการหรือสร้างความพึงพอใจแก่ตนเองหรือสามาชิกในครอบครัว  แตกต่างจากสินค้าเพื่ออุตสาหกรรม (Industrial  Good ) ที่ผู้ซื้อ ซื้อไปใช้งานภายในองค์กร หรือซื้อไปใช้ในกระบวนการผลิตสินค้าหรือบริการ  แล้วนำออกมาขายเพื่อแสวงหากำไร 

Import licence  ใบอนุญาตนำเข้า

            ใบ อนุญาตนำเข้าเป็นเอกสารที่ออกโดยรัฐบาลแห่งชาติอนุญาตการนำเข้าสินค้า บางอย่างลงในอาณาเขตของตน ใบอนุญาตนำเข้าจะถือว่าเป็นอุปสรรคที่ไม่ใช่ภาษีการค้าเมื่อนำมาใช้เป็นวิธี การเลือกปฏิบัติต่อสินค้าของประเทศอื่นเพื่อที่จะปกป้องอุตสาหกรรมภายใน ประเทศจากการแข่งขันต่างประเทศ ใบอนุญาตแต่ละระบุปริมาณการนำเข้าที่ได้รับอนุญาตและการอนุญาตให้ใช้ปริมาณ ทั้งหมดไม่ควรเกินโควต้า

Primary commodity  สินค้าหลัก

สิ่งใดๆ  ที่สามารถนำเสนอขายให้แก่ตลาดเพื่อให้เกิดความพอใจ ความต้องการเป็นของเจ้าของ  เรียกให้มีการซื้อ  การใช้  หรือการบริโภค  ซึ่งเป็นสิ่งที่ (อาจจะ) ตอบสนองความต้องการและความจำเป็นของผู้ซื้อให้ได้รับความพอใจ

Containerization

1. Bulk cargo   เป็นกลุ่มสินค้าโภคภัณฑ์ที่สินค้าจะถูกส่ง unpackaged

ปกติหรือเทกับถังพ่นหรือพลั่ว, เป็นของเหลวหรือเป็นมวลของของแข็งมีขนาดค่อนข้างเล็ก (เช่นเมล็ดพืชถ่านหิน), เป็นผู้ถือเรือผู้ให้บริการเป็นกลุ่มของรถยนต์รถไฟหรือเรือบรรทุกรถบรรทุก / รถพ่วง / กึ่ง ร่างกายพ่วง ปริมาณขนาดเล็ก (ถือว่ายังคง"กลุ่ม") สามารถบรรจุกล่อง (หรือ drummed) และ palletised เป็นกลุ่มสินค้าที่จัดเป็นของเหลวหรือแห้ง         

2.  Claused bill  การเรียกเก็บเงินจากน้ำหนักบรรทุกที่แสดงความไม่เพียงพอหรือความเสียหายในสินค้าที่จัดส่ง โดยปกติหากการจัดส่งผลิตภัณฑ์ที่เบี่ยงเบนจากข้อกำหนดของการส่งหรือคุณภาพที่คาดหวัง รับอาจประกาศการเรียกเก็บเงินจากการบรรทุก claused

3. Charter  กฎบัตร    สัญญาเช่า    กฎหมาย    ธรรมนูญ    ใบอนุญาตกรรมสิทธิ์    สิทธิพิเศษ

4.Broken stowage  ปริมาณของพื้นที่บนเรือขนส่งสินค้าที่สูญหายในระหว่างการเก็บรักษาวัดในอัตราร้อยละของ balespace ทั้งหมด ร้อยละของพื้นที่ที่สูญเสียไปขึ้นอยู่กับชนิดของสินค้าที่รูปร่างภาชนะบรรจุและอ่าวที่ใช้

5. Ship broker  โบรกเกอร์เรือ   โบรกเกอร์คือบุคคลหรือบริษัท ที่เป็นตัวแทนในการทำการซื้อขายราคาค่าเงินหรือหุ้นให้กับเรา โดยจะเรียกเก็บค่าตอบแทนหักออกจากจำนวนจุดที่เราได้ทำการซื้อขายไป เช่นเมื่อเราทำการซื้อขายค่าเงิน EUR/USD จากโบรกเกอร์ของ Marketiva เราจะ ถูกหักค่าใช้จ่ายออกไปทันทีสามจุด เป็นต้น ซึ่งแต่ละโบรกเกอร์ก็อาจเรียกเก็บค่าตอบแทนไม่เท่ากัน ดังนั้นการเลือกโบรกเกอร์จึงเป็นเรื่องสำคัญเช่นกัน                       

6. Belly cargo  การขนส่งทางช่อง

7. Backfreight    การส่งคืนสินค้ากลับต้นทาง                                    

8.  Ship’s master  ต้นแบบของเรือ เรือโท'นำทางดูแลและจัดการการดำเนินการเดินเรือในทะเลในพอร์ต

และที่ยึด ต้นแบบของเรือให้คำปรึกษาคาดการณ์สภาพอากาศที่ทำให้การวางแผนการเดินทางและการ

ดำเนินการตรวจสอบอุปกรณ์และสินค้าคงคลังในการเตรียมความพร้อมของเรือออกจากพอร์ต

9. Partial shipment   การจัดส่งสินค้าบางส่วน   การทยอยจัดส่งสินค้า หรือการแยกส่งเฉพาะบางส่วนที่มิสินค้าใน

สต๊อก อ้างอิงตามใบสั่งซื้อ.                  

10. Cargo carrier ผู้ให้บริการขนส่งสินค้า           

11. Dangerous goods   สินค้าอันตราย                

12. Demurrage  การจอดเรือเกินกำหนด เก็บค่าจอดเกินเวลา

13. Less than container load(LCL)    ตู้สินค้าที่บรรจุสินค้าที่มีผู้ส่งและ/หรือผู้รับหลายรายในตู้สินค้าเดียวกันซึ่ง

แต่ละรายจะมีสินค้าอยู่มากน้อยเท่าใดก็ได้ แต่สินค้าทั้งหมดจะถูกนำไปยังจุดหมายปลายทางเดียวกัน ความรับผิดชอบในการ บรรจุสินค้าในตู้สินค้าและ/ หรือนำสินค้าออกจากตู้สินค้าในลักษณะนี้จะอยู่กับผู้รับการขนส่งซึ่งส่วนใหญ่แล้วจะเป็นบริษัทเรือ บางครั้งในวงการเรือเรียกตู้สินค้าชนิดนี้ว่าเป็นตู้ CFS เพราะต้องมีการนำสินค้ามาผ่านโกดังจัดแยกชนิดสินค้าก่อนที่จะทำการบรรจุ ใส่ตู้สินค้าหรือ ส่งไปยังจุดหมายปลายทาง           

14. Full container load(FCL)   ตู้สินค้าที่บรรจุสินค้าที่มีผู้ส่งและ/หรือผู้รับเป็นเจ้าของรายเดียว อยู่ในตู้สินค้า

เดียวกัน ส่วนมากความรับผิดชอบในการบรรจุสินค้าในตู้สินค้า และ/หรือนำสินค้าออกจากตู้สินค้าจะอยู่กับผู้ส่งและ/หรือผู้รับนั้นๆ  บางครั้งในวงการเรือเรียกตู้สินค้าชนิดนี้ว่าเป็นตู้ CY เพราะสามารถรับและ/หรือส่งตู้ชนิดนี้ได้โดยไม่ต้องผ่านโกดัง

15. Bagged cargo     สินค้าบรรจุถุง ผลิตภัณฑ์                               

16. Deck cargo  สินค้าที่บรรทุกบนปากระวาง

 

อ้างอิง      http://www.globmaritime.com/technical-articles/ship-work/cargo-works/

                  http://www.jobguide.thegoodguides.com.au/occupation/Ship-s-Master

                  http://www.marinerthai.com/sara/view.php?No=1145

                  http://orachajaaeaziidza.blogspot.com/2011/09/containerization.html

 

Document

Financial Document   เอกสารทางการเงิน

      1. Bill of exchange   ตั๋วแลกเงิน

               ตั๋วแลกเงินหรือ"ร่าง"ซึ่งจะมีคำสั่งเป็นหนังสือโดยลิ้นชักเพื่อ drawee ที่ให้จ่ายเงินเพื่อผู้รับเงิน ชนิดทั่วไปของตั๋วแลกเงินเป็น ตรวจสอบ (ตรวจสอบใน ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน ), การ กำหนดเป็นตั๋วแลกเงินธนาคารที่วาดบนและจ่ายคืนเมื่อทวงถาม ตั๋วแลกเงินจะใช้เป็นหลักในการค้าระหว่างประเทศและมีการเขียนคำสั่งโดยบุคคล หนึ่งไปยังธนาคารของเขาที่จะจ่ายเงินผู้ถือผลรวมโดยเฉพาะในวันที่เฉพาะ เจาะจง ก่อนที่จะมีการถือกำเนิดขึ้นของสกุลเงินกระดาษตั๋วแลกเงินนั้นเป็นวิธีการ ทั่วไปของการแลกเปลี่ยน

2. Draft   ตั๋วแลกเงิน / ใบสั่งจ่ายเงินในต่างประเทศ

3. Cheque   เช็ค

        เช็ค (Cheque หรือ Check) เป็นตั๋วเงินชนิดหนึ่ง  กฎหมายให้ความหมายของเช็คไว้ว่า “เช็ค คือ หนังสือตราสารซึ่งบุคคลหนึ่ง เรียกว่า ผู้สั่งจ่ายสั่งธนาคารให้ใช้เงินจำนวนหนึ่งเมื่อทวงถามให้แก่บุคคลอีกคน หนึ่ง หรือให้ใช้ตามคำสั่งของบุคคลอีกคนหนึ่งเรียกว่า ผู้รับเงิน”

4. Bill of Collection

5. Bonds  พันธบัตร

        พันธบัตร (Bond) เป็นสัญญาที่ออกโดยผู้ขอกู้ยืม โดยจะมีสัญญาข้อผูกมัดที่ว่า ผู้ออกพันธบัตร (หรือผู้ขอกู้ยืม) จะต้องจ่ายผลตอบแทน (ดอกเบี้ย) ให้กับผู้ถือพันธบัตร (ผู้ให้กู้) ตามอัตราและระยะเวลาที่กำหนดไว้ในพันธบัตร

6.  Stock  หุ้นทุน

 

Transport Document   เอกสารการขนส่ง

1.Bill of Lading  ใบเบิก(B / L)

        เอกสาร ที่ออกโดย ผู้ให้บริการ หรือของ ตัวแทน เพื่อ ส่ง เป็น สัญญาของการขนส่ง ของ สินค้า . นอกจากนี้ยังเป็น ใบเสร็จรับเงิน สำหรับ การขนส่งสินค้า ได้รับการยอมรับสำหรับ การขนส่ง และจะต้องนำเสนอสำหรับการ ส่งมอบ ที่ปลายทาง

2. Airway Bill ใบตราส่งสินค้าทางอากาศ

                เป็นเอกสารกำกับสินค้าโดยมีหลักฐานในการขนส่งสินค้าที่ทำขึ้นในลักษณะของสัญญา การขนส่งสินค้าระหว่างผู้ส่งออกกับผู้ทำการขนส่งโดยมีผู้รับสินค้าเป็นบุคคลที่สามที่ทำให้สัญญาการขนส่งสมบูรณ์ สัญญานี้จะครอบคลุมตั้งแต่จุดรับมอบสินค้า ณ สนามบินต้นทางจนถึงจุดส่งมอบสินค้าปลายทางของสินค้าทุกประเภท

3. Railway Bill ใบตราส่งสินค้าทางรถไฟ ใบเบิก สำหรับ สินค้า ที่จัดส่งโดยทางรถไฟ

4. Roadway Bill ใบตราส่งสินค้าทางถนน

5. Certificate of Posting

6.  CMR
       7.  TIR

 

Commercial Document  เอกสารพาณิชย์
        1. invoice   ใบกำกับสินค้า

บัญชีราคาสินค้าหรือใบกำกับราคาสินค้า เป็นเอกสารที่ผู้ส่งสินค้า (Exporter) จัดขึ้น เพื่อแสดงรายละเอียดเกี่ยวกับสินค้า เช่น รายการจำนวนสินค้า, น้ำหนัก ราคาต่อหน่วย ราคารวม ประเภทของราคา ที่จะทำการซื้อขายกัน เครื่องหมายหีบห่อ ชื่อเรือที่ทำการขนส่ง ชื่อผู้ซื้อ เป็นต้น แต่ละบริษัทผู้ขายสินค้า (Exporter) จะมี Form ในการออก Invoice ของตนเอง และส่งไปพร้อมกับสินค้า พร้อมทั้งส่งมอบให้ผู้ซื้อ (Importer) เป็นหลักฐานในการตรวจสอบสินค้า
         2. packing list  ใบแสดงการบรรจุหีบห่อ

เป็นรายการในการบรรจุหีบห่อ แสดงถึงการบรรจุของในแต่ละหีบห่อว่าได้บรรจุสินค้าแบบใด จำนวนเท่าใด
         3. weight list    ใบแสดงรายการน้ำหนักสินค้า

แสดงถึงน้ำหนักและขนาดด้วย ถ้าหากไม่แจ้งขนาดและน้ำหนักจะมีเอกสารที่แยกออกไป
         4. certificate of origin  ใบรับรองต้นกำเนิดสินค้า
         5. health certificate  ใบสำคัญแสดงความสมบูรณ์ของสินค้า
         6. inspection certificate   การตรวจสอบใบรับรอง
         7. insurance certificate   ใบรับรองการประกัน
         8. phytosanitary certificate  ใบรับรองสุขอนามัยพืช
         9. fumigation certificate  ใบรับรองรมควัน
        10. certificate of analysis  ใบสำคัญแสดงการวิเคราะห์

เป็นเอกสารแสดงการวิเคราะห์ว่าสินค้านั้นๆ มีส่วนผสมอะไรบ้าง และมีสัดส่วนอย่าไร ซึ่งผู้ซื้อ (Importer) จะได้ทราบว่า สินค้ามีส่วนผสมตามความตกลง
        11. sanitary certificate  ใบรับรองสุขอนามัย
        12.  Entreport Certificates

13.  Shipping Line Certificates  การจัดส่งสินค้าใบรับรองสาย

14.  Measurement Certificates ใบรับรองการวัด

 

 

อ้างอิง     http://www.businessdictionary.com/definition/commercial-document.html

http://wannaratw.tripod.com/343_ch3b.htm

 

Bill Of Exchange

A negotiable instrument is a document guaranteeing the payment of a specific amount of money, either on demand, or at a set time. According to the Section 13 of the Negotiable Instruments Act, 1881 in India, a negotiable instrument means a promissory note, bill of exchange or cheque payable either to order or to bearer. So, there are just three types of negotiable instruments such as promissory note, bill of exchange and cheque. Cheque also includes Demand Draft [Section 85A].

More specifically, it is a document contemplated by a contract, which (1) warrants the payment of money, the promise of or order for conveyance of which is unconditional; (2) specifies or describes the payee, who is designated on and memorialized by the instrument; and (3) is capable of change through transfer by valid negotiation of the instrument.

As payment of money is promised subsequently, the instrument itself can be used by the holder in due course as a store of value; although, instruments can be transferred for amounts in contractual exchange that are less than the instrument’s face value (known as “discounting”). Under United States law, Article 3 of the Uniform Commercial Code as enacted in the applicable State law governs the use of negotiable instruments, except banknotes (“Federal Reserve Notes”, aka "paper dollars").

History

Common prototypes of bills of exchanges and promissory notes originated in China. Here, in the 8th century during the reign of the Tang Dynasty they used special instruments called feitsyan for the safe transfer of money over long distances.^[1] Later such document for money transfer used by Arab merchants, who had used the prototypes of bills of exchange – suftadja and hawala in 10–13th centuries, then such prototypes had used by Italian merchants in the 12th century. In Italy in 13–15th centuries bill of exchange and promissory note obtain their main features and further phases of its development have been associated with France (16–18th centuries, where the endorsement had appeared) and Germany (19th century, formalization of Exchange Law). In England (and later in the U.S.) Exchange Law was different from continental Europe because of different legal systems.

Bill of exchange

A bill of exchange or "draft" is a written order by the drawer to the drawee to pay money to the payee. A common type of bill of exchange is the cheque (check in American English), defined as a bill of exchange drawn on a banker and payable on demand. Bills of exchange are used primarily in international trade, and are written orders by one person to his bank to pay the bearer a specific sum on a specific date. Prior to the advent of paper currency, bills of exchange were a common means of exchange. They are not used as often today.

A bill of exchange is an unconditional order in writing addressed by one person to another, signed by the person giving it, requiring the person to whom it is addressed to pay on demand or at fixed or determinable future time a sum certain in money to order or to bearer. (Sec.126)

It is essentially an order made by one person to another to pay money to a third person.

A bill of exchange requires in its inception three parties—the drawer, the drawee, and the payee.

The person who draws the bill is called the drawer. He gives the order to pay money to the third party. The party upon whom the bill is drawn is called the drawee. He is the person to whom the bill is addressed and who is ordered to pay. He becomes an acceptor when he indicates his willingness to pay the bill. (Sec.62) The party in whose favor the bill is drawn or is payable is called the payee.

The parties need not all be distinct persons. Thus, the drawer may draw on himself payable to his own order. (see Sec. 8)

A bill of exchange may be endorsed by the payee in favour of a third party, who may in turn endorse it to a fourth, and so on indefinitely. The "holder in due course" may claim the amount of the bill against the drawee and all previous endorsers, regardless of any counterclaims that may have disabled the previous payee or endorser from doing so. This is what is meant by saying that a bill is negotiable.

In some cases a bill is marked "not negotiable" – see crossing of cheques. In that case it can still be transferred to a third party, but the third party can have no better right than the transferor.

http://en.wikipedia.org/wiki/Negotiable_instrument